Antibiotica stimuleren de groei van kinderen, zowel hun lengte als hun gewicht. Dat geldt met name voor antibioticakuren in de eerste twee levensjaren. Dat blijkt uit onderzoek van de Universiteit Maastricht.
Voor deze studie werden de gegevens van huisartsen over het antibioticagebruik van 979 kinderen in hun eerste 10 levensjaren geanalyseerd. Op zeven momenten werd hun lengte en gewicht geregistreerd; de eerste jaren op het consultatiebureau en de jaren daarna door de ouders thuis.
Langer en zwaarder
Van de 979 kinderen kregen er 613 (63 procent) ten minste één antibioticakuur in hun eerste 10 levensjaren. Van deze 613 kinderen kregen er 127 (13 procent) 4 of meer kuren in 10 jaar. Met name de kinderen die in de eerste 6 maanden een antibioticakuur kregen en zij die er meerdere kregen tussen het eerste en tweede levensjaar, bleken langer en zwaarder te worden dan kinderen die geen antibiotica hadden gekregen.
Effecten op lengte en gewicht werden met name gezien bij de penicilline-achtige antibiotica uit de beta-lactamgroep. Hoewel het mechanisme dat verantwoordelijk is voor dit effect nog niet helemaal wordt begrepen door de wetenschap, gaat men er momenteel van uit dat de invloed van antibiotica op de darmflora hiervoor verantwoordelijk is. Deze studie sluit op die theorie aan, omdat de darmflora van kinderen tot twee à drie jaar nog gevoeliger is voor verstoringen dan die van oudere kinderen en volwassenen.
Voorschrijfgedrag
De studie kon andere factoren die groei van kinderen beïnvloeden uitsluiten, zoals het gewicht en rookgedrag van de moeder tijdens zwangerschap, hoe lang ze borstvoeding gaf, maar ook de hoeveelheid lichamelijke activiteit van de kinderen.
Vanwege toename van obesitas vinden de onderzoekers het wenselijk om ook dit effect van bepaalde antibiotica mee te nemen in het voorschrijfgedrag. De meeste antibiotica worden nog steeds voorgeschreven aan kinderen. Zo’n 70 procent van de kuren wordt voorgeschreven voor luchtweginfecties, terwijl dat veelal eigenlijk onnodig is.
De resultaten van het onderzoek verschenen in The Journal of Pediatrics.
- Universiteit Maastricht
