Er ligt nog altijd een te groot taboe op depressieve klachten van zwangere en pas bevallen vrouwen. Dat constateert Veerle Bergink, psychiater en onderzoeker bij het Erasmus MC.
'Het standaard beeld op televisie en in films is dat van een zielsgelukkige moeder met een blakende baby in haar armen, zegt Bergink in De Telegraaf. 'In het echt is dat wel eens anders.'
Ongeveer 5 tot 10 procent van de vrouwen krijgt last van depressieve klachten rond de geboorte van haar kind. 'Maar in bijvoorbeeld het tijdschrift Ouders van Nu, lees je hier helemaal niets over. Hoogstens over een totaalruptuur, en aan het einde van het verhaal is de vrouw heel blij met haar kind. Zo gaat het echt niet altijd.', stelt de onderzoekster.
Volgens Bergink worden mentale klachten in de zwangerschap te vaak gebagatelliseerd. 'Dat hoort erbij, horen ze dan. Of 'wacht maar tot je je baby in je armen hebt, dan weet je waar je het voor doet'. Veel vrouwen voelen zich niet serieus genomen.
Schuldgevoel
'Als de baby dan uiteindelijk in hun armen ligt en ze voelen niets, is er een enorm schuldgevoel. Want van de maatschappij hoor je alleen maar dat dit de mooiste tijd van je leven hoort te zijn. Maar voor heel wat vrouwen is het een nare, eenzame periode. Als vrouw zeggen dat je geen gevoelens voor je kind koestert, daar ligt een groot taboe op.'
'Je kweekt een volgende generatie met psychische klachten als je die vrouwen niet behandelt', zegt kinder- en jeugdpsychiater Mijke Lambregtse-van den Berg. Enerzijds werken stresshormonen via de moeder door op het ongeboren kind. Maar ook na de geboorte kan een depressie bij de moeder voor problemen bij het kind zorgen.
'Een moeder die niet teruglacht als ze een glimlach krijgt van haar baby. Een vrouw die niet of heel overdreven reageert op haar kind. Dat leidt tot problemen op latere leeftijd, zoals angsten, depressies en leerachterstand.'
Postpartum depressie
Volgens Lambregtse is een postpartum depressie, mits onderkend, goed te behandelen. 'Liefst met het kind erbij. Want niet alleen de klachten van de vrouw moeten behandeld worden, ook de band met haar kind. Verloskundigen, gynaecologen, psychiaters en psychologen werken al hard samen om de zorg voor deze vrouwen en hun kinderen goed te organiseren', ondervindt Bergink. 'Nu de maatschappij en de media nog.'
- De Telegraaf
