'Stotteren is geen spraakprobleem'

Mensen die stotteren herhalen woorden, verlengen letters of lopen vast tijdens het praten. Er zijn meerdere oorzaken voor stotteren. Spreken is een ingewikkeld proces van timing en coördinatie van ademhaling en veel spieren en spiertjes.  Bij mensen die stotteren is er sprake van een stoornis in de timing en coördinatie van dit proces. Verder heeft stotteren ook te maken met ademhaling, vooral met uitademen. De adem wordt gespannen of geblokkeerd. Stress kan het stotteren verergeren.

Sociale fobie
Volgens Pieter Frijters van Frijters MindTuning is stotteren geen spraakprobleem, maar een sociale fobie. "Iedere stotteraar kan wel zingen zonder te haperen en bijna alle stotteraars kunnen prima spreken met hun dieren en met kleuters, zolang er maar geen pubers of volwassenen in de buurt zijn. Dat is reden te meer om aan te nemen dat stotteren geen spraakprobleem is en dus een andere oplossing vereist."

Spraaktherapie
Logopedie werkt volgens Frijters niet. "Kinderen leren op die manier een onnatuurlijke manier van spreken aan, waarbij de focus ligt op de ademhaling. Met een bepaalde middenrifademhaling kunnen stotteraars een hele volzin uitspreken. Maar zelfs topsprekers houden dat niet vol in een gesprek. Al deze aandacht levert het tegenovergestelde op van wat gewenst is. Spraaktherapie verergert in de meeste gevallen het probleem omdat het doet wat bij een sociale fobie juist voorkomen moet worden: te veel de nadruk leggen op het probleem.", aldus Frijters.
 
Lichaamstaal
Volgens Frijters hebben stotteraars een 'programmafoutje' dat goed te verhelpen is. Door de lichaamstaal synchroon te laten lopen met de stem, oogcontact te maken en de sociale druk weg te nemen, zijn veel stotteraars binnen korte tijd van hun 'spraakgebrek' af.  Stotteraars moeten een motoriek aanleren die het spreken ondersteunt en onnodige spierspanning wegneemt.