Regionale bestraling na de operatie verbetert de kans op overleving bij borstkanker. Dat blijkt uit een onderzoek van het Radboudumc bij ruim 4000 patiënten.
Uitzaaiing van kanker vindt vaak plaats via de lymfeklieren. Tot aan de jaren 80 was het daarom vrij gebruikelijk om na een operatie de borst of de borstwand en alle omliggende klierstreken te bestralen om zo de eventueel nog aanwezige tumorcellen alsnog op te ruimen.
"Die aanpak werd minder gebruikelijk", zegt hoogleraar radiotherapie Philip Poortmans, "omdat sommige onderzoeken lieten zien dat bestraling van met name de klierstreken geen duidelijk voordeel bood en mogelijk zelfs schade aan het hart kon opleveren. Maar halverwege de jaren 90 verschenen weer positieve berichten, die samenhingen met een meer gerichte bestraling en een betere afscherming van het hart. Voor ons het sein om in 1996 met 46 ziekenhuizen in 13 landen te starten met een nieuw onderzoek om meer helderheid te krijgen in deze controverse."
Lokale of regionale bestraling
Aan het onderzoek deden vrouwen mee met borstkanker in stadium 1 tot 3. Poortmans: "We onderzochten de verschillen in de uitkomst tussen patiënten die, na de gebruikelijke operatie, alleen lokale bestraling van de borst of de borstwand kregen en patiënten bij wie daarnaast ook regionaal de omliggende klierstreken werden bestraald."
Minder terugkeer
"Bijna 20 jaar na de start en na gemiddeld ruim 10 jaar behandeling van de patiënten, kunnen we nu enkele belangrijke conclusies trekken. In de uitgebreider (regionaal) bestraalde groep zien we minder terugkeer van kanker, niet alleen in de directe omgeving, maar vooral op verdere afstand in het lichaam. Dit laatste wijst erop dat we niet alleen naar het lokale effect van de bestraling moeten kijken."
Toename overlevingskans
Hoewel vrij beperkt, neemt ook de totale overlevingskans iets toe. Poortmans: "Bij uitgebreider bestraalde patiënten is de overleving na tien jaar 82,3 procent tegenover 80,7 procent bij alleen lokaal bestraalde patiënten."
De resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het New England Journal of Medicine.
- Radboudumc
