UTRECHT - Piekeren wordt ten onrechte geclassificeerd als een angstsymptoom. Dat concluderen William W. Hale III, Theo Klimstra en Wim Meeus van de Universiteit Utrecht.
De onderzoekers, verbonden aan de Onderzoeksgroep Adolescentie, onderzochten vijf jaar lang 1200 middelbare scholieren. Bij hen werd elk jaar aan de hand van vragenlijsten zowel piekeren als neuroticisme gemeten.
Ze concluderen dat piekeren niet hetzelfde is als neuroticisme en dat het ook geen angstsymptoom is, maar veel meer een persoonlijkheidstrek. Hun bevindingen zijn deze week online verschenen in het toonaangevende Amerikaanse Journal of Clinical Psychiatry.
Levenslang piekeren
Onophoudelijk piekeren, een kenmerk van de zogenaamde Gegeneraliseerde Angst Stoornis (GAS), manifesteert zich vanaf de adolescentie en werkt door tot in de volwassenheid.
Mensen bij wie deze stoornis wordt gediagnosticeerd, geven vaak aan dat ze er al hun hele leven aan lijden. Ook identificeren zij zich vaak met deze stoornis ("ik ben een piekeraar"). Dit was voor de Utrechtse onderzoekers aanleiding om te onderzoeken of piekeren een angststoornis of een persoonlijkheidstrek is.
De bevindingen van de Utrechtse onderzoekers zijn van belang voor de patiënten die worden behandeld aan GAS. Hale: "De huidige therapieën op het gebied van GAS zijn kortdurende angstbehandelingen, terwijl GAS-patiënten wellicht meer baat hebben bij langer durende persoonlijkheidsbehandelingen."
- Universiteit Utrecht
