Mijn buurvrouw heeft een kind met autisme van 8 jaar, dezelfde leeftijd als mijn dochter. Ik vind het leuk om hen eens uit te nodigen. Misschien kunnen onze kinderen dan samen spelen. Hoe kun je het beste omgaan met een kind met autisme?
vrouw (43)
Jean-Pierre van de Ven, Psycholoog:
Autisme is een verzamelterm, die van alles kan betekenen. Elk kind met autisme is weer anders dan de anderen. Ook zijn er verschillende vormen van autisme. Niet alleen kinderen, maar ook volwassenen kunnen autistisch zijn.
Sommige kinderen met autisme hebben vooral moeite om te communiceren met andere kinderen. Zij kunnen zich niet verplaatsen in de belevingswereld van een ander kind en daardoor wordt het lastig om een gesprek op gang te houden, laat staan om vriendjes te worden. Zulke kinderen zijn gebaat bij duidelijkheid.
• Leg uit wat de bedoeling is van een bepaalde situatie. Bijvoorbeeld: "Nu gaan jullie met lego een toren bouwen." Een kind met autisme is geen dom kind, soms zijn ze zelfs veel slimmer dan de meeste mensen. Jouw uitleg is alleen nodig omdat een kind met autisme sociale situaties niet goed kan inschatten. Je kunt de uitleg geven op een normale toon, zoals je ook tegen je eigen kind zou praten.
• Vraag niet teveel aan zo’n kind om zelf te bedenken wat het wil gaan doen, want daarvoor is de chaos in zijn of haar hoofd te groot.
Andere kinderen die autisme hebben, hebben soms woedeaanvallen, of ze trekken zich plotseling terug uit een spelletje zonder aanwijsbare reden. Het heeft dan weinig zin om te proberen die reden te achterhalen, want die weet het kind zelf ook niet. Probeer liever om duidelijk te maken dat het niet erg is wat hij of zij doet en dat het best wel weer mag komen meespelen.
Een bekend verschijnsel bij kinderen met autisme is verder het herhalen van een handeling en soms van een woord of een gebaar. Kijk daar maar niet al te raar van op. Zulke dingen doet hij of zij om zichzelf gerust te stellen. Ritmisch bewegen of een woord of een zin opzeggen helpt de stormen van binnen te kalmeren. Die stormen hebben weinig te maken met jou of met je eigen kind, maar meer met een teveel aan prikkels of informatie dat het kind met autisme moet verwerken. Het beste is het om het kind tijd te gunnen om op zijn of haar eigen manier de innerlijke storm te doorstaan. Daarna zal het vanzelf weer willen deelnemen aan een spelletje of andere activiteit.
Het belangrijkste doe je al en dat is het kind uitnodigen. Hun gedrag mag dan soms wat vreemd overkomen, maar kinderen met autisme hebben net zoveel behoefte aan contact als elk ander mens. Het valt je te prijzen dat jij je buurkind tenminste de mogelijkheid biedt om dat mee te maken!
Ook een prangende vraag? Stel deze gratis aan een van de Gezondheidsnet experts!
