Onze dochter van nu 3,5 jaar lag als baby al te dromen. Velen zeggen dat dit eigenlijk niet kan, maar voor ons gevoel was dit wel zo. De eerste 2,5 jaar was het erg tobben met slapen. Ze werd steeds op dezelfde tijden half wakker: rond 23.00, 3.00 en dan rond 5.00 uur. Soms was ze in paniek in haar slaap aan het praten. Ze gaat dan ook heel haar bed door en zegt vaak 'nee, nee'. Je moet haar dan ook echt niet aanraken, want dan wordt ze helemaal gek. Als ze zo ligt te roepen, huilen en draaien wordt ze warm en krijgt ze jeuk. Soms lijkt het alsof ze wakker wordt, maar vaak is het in haar slaap.
Nu ze ouder wordt, wordt ze dan wel soms wakker. We zijn een aantal keer bij de huisarts geweest, bij een bureau en een osteopaat die haar scheve hoofdje ook goed behandeld heeft. Hij had het idee dat het met de fase van het slapen te maken had en op die momenten schommelen ook de hormonen. Doordat ze nogal erg pienter is en wat voorloopt op haar leeftijdgenootjes, krijgt ze het waarschijnlijk niet helemaal lekker verwerkt in haar koppie.
Toen ze tussen de 2,5 jaar en 3 jaar was, is het een half jaar goed gegaan. Wij als ouders konden gelukkig eindelijk weer normaal slapen. Nu is ze 3,5 jaar en begint het weer. Weer huilen in haar slaap rond 23.00 uur, 02.00/03.00 en nu wordt ze tussen 5.30 en 06.30 wakker en slaapt ze niet meer. Soms wordt ze uiteindelijk half wakker en moet ze even plassen. Ze is zindelijk, maar doordat ze dan in haar slaap ligt te huilen of nachtangsten heeft, plast ze soms een beetje in bed en wordt ze daar wakker van.
We houden het zo rustig mogelijk als ze naar bed gaat. Ze zit eigenlijk nooit achter een tablet of tv of zo als ze gaat slapen. Tablet en telefoon worden eigenlijk niet eens gebruikt door haar, omdat wij weten dat ze hier niet van af kan komen als het klaar is. We willen niet zo'n kind hebben dat met haar tablet op schoot zit te eten. Ook geen tv voor ze gaat slapen of snoep of drukke dingen.
Wij als ouders beginnen er nu echt aan onderdoor te raken en weten nu eigenlijk niet echt meer wat te doen. Eerst sliep ze nog weleens in de middag, maar we zijn nu aan het kijken of het helpt als ze dan niet meer slaapt. Op dit moment zien wij niet echt dat het helpt. Heeft u nog soms wat tips voor ons, want we houden dit niet lang meer vol zo op deze manier.
Mirjam
Een lang verhaal, maar ook een heel herkenbaar verhaal. Het klopt wat de andere zorgverleners al gezegd hebben: het heeft alles te maken met de slaapcyclus. Er is een diepe uitrustslaap, een REM-slaap (dat is verwerking, opslaan, dromenfase), lichte slaap en wakker.
Als zij huilt en praat in haar slaap, dan is dat geen probleem. Zij is dan in haar REM-slaap, dus zij is alles aan het opslaan en aan het verwerken. Er bestaan ook night terrors, dan is het kind heel angstig, huilt, oppakken etc. helpt niet. Dit komt ook doordat het kind niet wakker is, maar ook in REM-slaap is. Voor ouders ziet het er vreselijk uit en je maakt je zorgen, maar het kind heeft het zelf niet door. Het kan echt lang (half uur) duren. Een manier om het sneller te stoppen is het kind in een andere slaapfase brengen door haar even half wakker te maken.
Wat betreft het vroeg wakker worden ’s ochtends: dat kan, zij is 3,5 jaar en bijdehand begrijp ik. Jij kan met haar afspreken dat zij in bed blijft tot mama komt of iets dergelijks. Nog een laatste tip: het is een fase die weer overgaat. Als ouder heb je er meer last van dan het kind.
Als je verder hulp nodig hebt, dan kan een orthopedagoog advies geven.
Groeten,
Carole Lasham
Heb je ook een vraag? Stel deze dan aan een van onze experts. Ga met spoedeisende vragen altijd naar je huisarts, daarvoor zijn de experts niet de aangewezen persoon. Ze stellen ook geen diagnoses. De overige voorwaarden vind je hier.
Carole Lasham is al 21 jaar algemeen kinderarts, waarvan 20 jaar in het algemene ziekenhuis Tergooi te Blaricum. Haar aandachtsgebieden zijn longziekten en allergie, maar ze heeft ook veel ervaring met huilbaby's en kennis over het Downsyndroom.
