Pijnlijk onderzoek bij carpale-tunnelsyndroom niet altijd nodig

De diagnose CTS wordt gesteld op basis van het klachtenverloop van de patiënt en het onderzoek van de handfuncties. Het onderzoek laat niet altijd zien dat er afwijkingen van de handfuncties zijn. Het syndroom kan worden behandeld middels een operatie. Echter, voordat de patiënt een operatie ondergaat, moet een objectief onderzoek worden uitgevoerd.

Zenuwechografie

Het standaard onderzoek hiervoor is het zenuwgeleidingsonderzoek (EMG), waarbij de zenuwen worden gemeten met elektrische schokjes. Dit is voor patiënten onprettig of zelfs pijnlijk. Zenuwechografie is daarentegen niet pijnlijk, hierbij wordt er een echo van de zenuwen gemaakt.

Kasius vergeleek in haar proefschrift deze twee onderzoeken met elkaar. "Bij klassieke klachten zoals tintelingen, pijn of gevoelloosheid kan zenuwechografie worden gebruikt. Mocht hier niks te zien zijn, wordt EMG als aanvullend onderzoek uitgevoerd. We tonen met dit onderzoek aan dat bij 60 procent van de patiënten het pijnlijke EMG gedeeltelijk kan worden vervangen door zenuwechografie."

Operatie

Bij 156 patiënten met CTS-klachten is EMG vergeleken met zenuwechografie. Beide onderzoeken zijn bij de patiënten uitgevoerd. 132 van deze patiënten zijn uiteindelijk geopereerd. In de toekomst moet nog onderzocht worden of zenuwechografie ook mogelijk is bij patiënten met niet-klassieke klachten. Niet-klassieke klachten zijn bijvoorbeeld klachten in de pink.

CTS

Het carpale-tunnelsyndroom ontstaat doordat de zenuw die loopt van de onderarm naar de hand, ter hoogte van de pols bekneld raakt. Ongeveer 9 procent van de vrouwen en 0.6 procent van de mannen heeft CTS. Ook komt CTS in bepaalde beroepsgroepen zoals horecamedewerkers, kappers, schoonmakers en caissières vaker voor. Patiënten hebben last van pijn, tintelingen of gevoelloosheid in de duim, wijsvinger, middelvinger en ringvinger. Diabetes, overgewicht en zwangerschap zijn risicofactoren voor het ontwikkelen van CTS.