Een traag werkende of te snelle schildklier
De hormonen die in de schildklier worden geproduceerd regelen de energievoorziening van ons lichaam. Schildklierziekte is, vooral bij vrouwen, een veel voorkomende stoornis. Je schildklier kan te snel of te langzaam werken. En dit heeft gevolgen, bijvoorbeeld voor je gewicht.
De schildklier is een van de klieren van het hormonenstelsel. De klier heeft de vorm van een vlinder en bevindt zich aan de voorkant van de hals. De klieren van het hormonenstelsel sturen door de chemische stoffen, hormonen, die ze afscheiden een groot aantal lichaamsfuncties aan. De hormonen worden afgescheiden in de bloedsomloop, waarin ze circuleren en de functies van bepaalde organen en orgaansystemen regelen.
Traag werkende schildklier
De hormonen die in de schildklier worden geproduceerd regelen het gebruik van energie in lichaamscellen en de snelheid waarmee de stofwisseling plaatsvindt. Deze klier heeft ook invloed op de snelheid waarmee haar en botten groeien, het lichaamsgewicht, het temperatuurs- en energieniveau en het functioneren van het hart en de spijsvertering. Schildklierziekte is, vooral bij vrouwen, een veel voorkomende hormoonstoornis.
Lees ook: de gevolgen van een te traag werkende schildklier
Hypothyreoïdie, dat wil zeggen een traag werkende schildklier, is een aandoening waardoor de schildklier te weinig hormonen aanmaakt, zodat het lichaam niet optimaal kan functioneren. Symptomen zijn bijvoorbeeld dunne, breekbare nagels en haren, gewichtstoename, vermoeidheid, trage hartslag, constipatie en kougevoeligheid. Ook kan een traag werkende schildklier invloed hebben op je gewicht: je wordt zwaarder.
Te snel werkende schildklier
Hyperthyreoïdie, dat wil zeggen een te snel werkende schildklier, is een aandoening waardoor de schildklier te veel hormonen aanmaakt. Symptomen zijn bijvoorbeeld haarverlies, gewichtsverlies, versnelde hartslag, nervositeit, veelvuldige stoelgang, transpireren en, bij vrouwen, onregelmatige menstruatie.
Een arts constateert een schildklieraandoening door de symptomen van een patiënt te beoordelen, de hals te bevoelen en te controleren of de schildklier veranderd is. Ook worden door middel van bloedonderzoek de gehaltes van de in het lichaam circulerende schildklierhormonen bepaald.
