Wat is de ziekte van Bechterew?

Oorzaken van de ziekte van Bechterew

Er is geen duidelijke oorzaak bekend van de ziekte van Bechterew. Het vermoeden bestaat dat erfelijke factoren mogelijk een rol spelen. Ook is er aanleiding om te denken dat urineweginfecties of darminfecties mogelijk een oorzaak zijn. Je lichaam heeft een natuurlijke afweer. Bij een van de hiervoor genoemde infecties richt de natuurlijke afweer zich tegen je eigen lichaam. Hierdoor ontstaat mogelijk de ziekte van Bechterew. Dat erfelijkheid een rol speelt, is te verklaren uit het gegeven dat de aandoening vaker binnen een familie voorkomt. Het blijkt dat bij meer dan 90 procent van de patiënten met deze ziekte er sprake is van de erfelijke factor HLA-B27. Dat verklaart echter niet alles. Er zijn ook personen die deze factor dragen, maar geen ziekte van Bechterew hebben ontwikkeld. Mocht je klachten hebben met een ontsteking in je bekken of rug, dan is het zinvol om deze factor te onderzoeken. In dat geval is er mogelijk wel een duidelijke aanwijzing van het hebben van deze ziekte.

Symptomen van de ziekte van Bechterew

De eerste symptomen van de ziekte van Bechterew uiten zich met stijfheid en pijn in de rug. De pijn en stijfheid ervaar je vooral onderin je rug. Nadat de rugwervels zijn ontstoken, krijgen ook andere gewrichten met ontstekingen te maken. Bijvoorbeeld je heupen, bekken, schouders en knieën. Een ander symptoom is dat je als patiënt met deze aandoening vaak last hebt van vermoeidheid. Ben je in een vergevorderd stadium, dan dienen zich nog meer symptomen aan.
In dat geval is het zelfs mogelijk dat je hart, ogen en andere organen met ontstekingen te maken krijgen. Het is vaak zo dat als je lichaam in rust is, de klachten verergeren. Dat betekent dat de eerste klachten zich al voordoen als je opstaat na het slapen. Of als je lichaam lang dezelfde houding heeft aangenomen.

• Stijfheid in onderrug
• Pijn in onderrug
• Vermoeidheid
• Oogontsteking
• Meer klachten bij rust

Diagnose

Heb je last van bovengenoemde symptomen, dan neem je het beste contact op met de huisarts. Het is echter geen aandoening die de arts direct vaststelt. Bij een vermoeden van de ziekte van Bechterew volgt een onderzoek. Bijvoorbeeld aan de hand van de klachten die je aangeeft. Het lichamelijk onderzoek concentreert zich eerst ter hoogte van de wervelkolom. Er is door de aandoening namelijk sprake van minder beweeglijkheid.
Er is ook een mogelijkheid om stijfheid van de borstwervels te meten. Dat doet de arts door zowel bij het inademen als bij het uitademen de borstomtrek te meten. Heb je de ziekte van Bechterew, dan is het verschil doorgaans kleiner dan 2,5 cm. Heb je de ziekte niet, dan is het verschil over het algemeen tussen 6 en 9 cm. Uiteraard is het ook mogelijk dat de arts je andere gewrichten onderzoekt. Daarna volgt een bloedonderzoek om te kijken naar de aanwezigheid van HLA-B27 en eventuele andere reumavormen te ontdekken. De diagnose is verder te stellen door röntgenfoto's te maken van de sacro-iliacale gewrichten en van de lende- en borstwervels.

Risicofactoren / -groepen

Erfelijkheid is een mogelijke risicofactor voor het ontstaan van de ziekte van Bechterew. Dat geldt eveneens voor urineweginfecties en darminfecties. De kans op het krijgen van de ziekte van Bechterew is het grootst als je rond de 25 jaar bent. De leeftijdsgroep tussen 15 jaar en 40 jaar loopt het meeste risico. Mannen lopen meer risico op deze aandoening dan vrouwen. Gemiddeld krijgt een op de duizend personen de ziekte van Bechterew.
Behandeling van de ziekte van Bechterew

De behandeling van de ziekte van Bechterew richt zich vooral op het verminderen van de stijfheid en pijn. De behandeling vindt plaats bij de reumatoloog of kinesitherapeut. Eventueel in samenwerking met een fysiotherapeut. Of met een ergotherapeut. Bij andere ontstekingen, zoals een oogontsteking is de oogarts verantwoordelijk voor de behandeling. De behandeling in het algemeen legt de focus op het vergroten van de beweeglijkheid. Ook is er aandacht voor het verbeteren van de houding en optimaliseren van de mobiliteit.

Er zijn medicijnen beschikbaar om ontstekingen te remmen en pijn te verminderen. Vaak schrijft de arts een ontstekingsremmer (NSAID) voor die er ook voor zorgen dat je minder pijn ervaart. Zwaardere middelen zijn mogelijk als de NSAID's niet voldoende zijn. Is er sprake van een ernstig ontstoken gewricht, dan is een direct injectie in het gewricht zelf mogelijk. Er zijn verspreid in Nederland verschillende zogenoemde Bechterew-groepen. Het is in groepsverband dan mogelijk om in beweging te komen en oefeningen te doen onder begeleiding van een fysiotherapeut. Je hebt zelf ook de mogelijkheid om de klachten te verminderen. Bijvoorbeeld door een sport te gaan beoefenen, zoals zwemmen. Of door simpelweg regelmatig een andere houding aan te nemen. Verder is het aan te raden om je rug niet over te belasten en overgewicht te vermijden.

Prognose

Het verloop van de ziekte van Bechterew is bij elk persoon anders. Er is wel een globale beschrijving van het verloop van de ziekte. De ontsteking zorgt voor beschadiging aan het bot en het kraakbeen.
Daarna vervangt bot het kraakbeen. In een verder stadium is er sprake van verbening van het gewricht. De onderdelen zijn dan met elkaar vergroeid. De vergroeiing van de wervels lijkt als het ware op een bamboestok. Een gedegen behandeling zorgt wel voor vertraging van het ziekteproces.

Er is in elk geval op dit moment geen genezing mogelijk van de ziekte van Bechterew. Je moet er als het ware mee leren leven en proberen de pijn en stijfheid zoveel mogelijk te beperken. Het is daarom belangrijk om de voorgeschreven oefeningen thuis ook voort te zetten. Ook als je klachtenvrij bent tijdens een bepaalde periode is het aan te raden om toch in beweging te blijven.