Pulkverbod voor wondjes en korstjes

Als je je stoot of schaaft, zorgt in eerste instantie het bloed ervoor dat de ziekteverwekkers uit de wond stromen. Vervolgens stolt het bloed en beschermt de korst de wond tegen uitdroging en vuil. Daarna geneest de wond in drie fases.[ITEMADVERTORIAL]

Fases

De eerste fase, de reactiefase, kenmerkt zich door een ontsteking. De huid kan warm, rood en gezwollen zijn, daarnaast kan de wond pijn doen. Na enkele dagen vormt het lichaam nieuw weefsel - meestal onder de korst - en sluit de wond. Dit noemen we de regeneratiefase. In de rijpingsfase wordt het wondoppervlak en het litteken gevormd, dit kan wel tot een jaar duren.

Krabben

Waarom helende wonden jeuken is niet helemaal duidelijk. Het is mogelijk een signaal van de genezing. Wat het ook is, krabben is niet de slimste oplossing. Vaak stilt het de jeuk voor even, maar het kan er ook voor zorgen dat de huid geïrriteerd raakt en dan krijg je alleen maar meer jeuk. Daarbij kunnen er bacteriën in de wond komen als je deze openkrabt en die kunnen op hun beurt weer voor ontstekingen zorgen.

Een korstje eraf pulken is ook uit den boze. Alleen als er sprake van een infectie is, mag het erafgehaald worden. Is dit niet het geval, dan valt de korst er vanzelf af. Als je steeds opnieuw de korst van de wond krabt, gaat de huid hierop reageren en ontstaat er uiteindelijk meer littekenweefsel.

Vochtige wonden

Toch is een korst niet per se een teken van gezonde genezing van de wond. Nieuw huidweefsel groeit namelijk moeilijker onder de korst. Vandaar dat je ook steeds vaker hoort dat vochtige genezing beter is. Het voordeel van een vochtige wond is dat je geen korst krijgt en dus soepeler kunt bewegen. Daarbij gaat de genezing sneller.

Dermatillomanie

Veel mensen krijgen bij een wondje de neiging om de korst er af te pulken, maar soms gaat het veel verder. Mensen met dermatillomanie (of skin picking) krabben en pulken namelijk tot bloedens toe aan wondjes, moedervlekken, puistjes en andere oneffenheden op de huid. Er ontstaan vaak wondjes of zelfs infecties en permanente beschadigingen van de huid. Dermatillomanie is een dwangstoornis of een stoornis uit het obsessieve-compulsieve spectrum.

Patiënten controleren hun huid vaak regelmatig in de spiegel. Elke oneffenheid op de huid wordt als iets ongewenst gezien. Aan het peuteren gaat vaak een gevoel van spanning vooraf, dat direct na het pulken overgaat in een tijdelijk gevoel van opluchting of bevrediging. Daarna ontstaat bij veel patiënten een gevoel van schuld en schaamte.

Naast dermatillomanie bestaat ook trichotillomanie. Dat is een verwante stoornis waarbij patiënten altijd met hun haar spelen of haar uittrekken. Bij beide aandoeningen is sprake van controleverlies. Medicatie en gedragstherapie kunnen hierbij uitkomst bieden.