Mijn partner heeft helaas vijf jaar geleden een borstamputatie moeten ondergaan. Ik kan niet wennen aan één borst en raak niet opgewonden. Mijn partner bedekt bijna altijd de plaats van de geamputeerde borst. Hierdoor is ons seksleven uiteindelijk tot stilstand gekomen. Wat moeten we doen?
Naam bekend op de redactie
Huisarts en seksuoloog Peter Leusink: "Elke situatie die een beperking met zich meebrengt, vraagt om aanpassing. Dat betekent afstappen van oude patronen en verwachtingen bijstellen. Ik begrijp dat dit voor jou lastig is nu je partner één borst heeft. Je partner schaamt zich kennelijk. Maar het probleem is niet onoverkomelijk.
Allereerst kun je proberen weer intimiteit terug te krijgen. Daar spelen de borst en de geslachtsorganen in eerste instantie geen rol bij. Je kunt bij elkaar gaan liggen, elkaar vasthouden, strelen en zoenen. Is dit weer vertrouwd, dan kun je overstappen naar het aanraken en strelen van de blote lichaamsdelen, nog niet de geslachtsorganen.
Je kunt leren aanvaarden dat er een borst is geamputeerd door naar het litteken te kijken en het aan te raken. Betrek ook de andere borst erbij. Niet om opgewonden van te worden, maar juist om je vrouw te laten merken dat het litteken én de aanwezige borst beide een realiteit zijn, dat het een gemis is, maar dat er ook nog één prachtige borst aanwezig is. Accepteert zij dit, dan kun jij verder gaan met lichamelijk contact door ook de geslachtsorganen erbij te betrekken. Mocht het jullie beiden zwaar vallen dit stappenplan te doorlopen, dan raad ik begeleiding door een seksuoloog aan."
Peter Leusink is arts-seksuoloog NVVS en supervisor. Daarnaast is hij docent bij de RINO-opleiding Consulent Seksuele gezondheid en de postacademische opleiding tot seksuoloog. Hij is voorzitter van de Stichting Tijdschrift voor Seksuologie.
