Misofonie: wat is het?

Getty Images

Smakken, snurken, slurpen. Er zijn mensen die zo gevoelig zijn voor geluiden van anderen dat ze ze niet 'gewoon' irritant vinden, maar dat ze er van walgen en woedend van worden. Deze neurologische aandoening wordt misofonie genoemd. Letterlijk betekent dat 'haat van geluid'.

Iedereen stoort zich weleens aan smakkende collega's of een snurkende partner. Mensen met misofonie storen zich er niet alleen aan, bij hen gaat het veel verder. Ze worden in een reflex overvallen door hevige gevoelens van woede of walging bij het horen van geluiden die op zich onschuldig zijn. Meestal gaat het om menselijke geluiden, zoals slikken en smakken.

Sociaal isolement

Mensen die kampen met misofonie hebben zoveel last van de heftige emoties die worden opgeroepen door geluiden, dat ze die zoveel mogelijk proberen te vermijden. Hierdoor kunnen ze in een sociaal isolement terecht komen en slecht functioneren.

Over misofonie is nog weinig bekend. Het is ook onduidelijk hoe vaak het voorkomt. Misofonie ontstaat meestal op jonge leeftijd, tussen het 8e en 12e levensjaar. Over het hoe en waarom is nog veel onduidelijk. Vaak geven mensen met misofonie aan wel een herinnering te hebben aan bepaalde eetgeluiden aan tafel. Maar lang niet iedereen die van dit soort geluiden walgt, ontwikkelt ook misofonie.

Symptomen

Kenmerkend voor de aandoening is dat specifieke geluiden hevige negatieve gevoelens opwekken. Daarnaast kunnen mensen met misofonie ook last hebben van:

verhoogd spanningsniveau door continue alertheid en stress
slecht kunnen concentreren
schuldgevoelens en schaamte
angsten: anticipatieangst en angst om zelfbeheersing te verliezen
zich onbegrepen voelen (door zichzelf en anderen)

Het grootste deel van de mensen met misofonie heeft het meest last van mond- en keelgeluiden. Hier start het ook bij vrijwel alle patiënten mee. Maar iedere patiënt is uniek en heeft zijn eigen lijst van geluiden die de negatieve gevoelens opwekken. In de loop van de tijd kan deze ook veranderen.

Behandeling

Omdat artsen nog zo weinig weten over de ziekte, is er nog geen behandeling met medicijnen mogelijk. In het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam wordt onderzoek gedaan naar misofonie. Zo kijken de wetenschappers met DNA-onderzoek naar een genetische achtergrond en met behulp van hersenscans wordt gekeken naar afwijkingen in de hersenen.

Het ziekenhuis is wereldwijd het enige instituut dat én een diagnose kan stellen én onderzoeken uitvoert naar misofonie én een effectieve therapie biedt. Deze behandeling bestaat uit technieken en oefeningen uit de cognitieve gedragstherapie (CGT) en psychomotorische therapie (PMT).

Auteur