Afsluiting van de buis van Eustachius
Wie ooit oorontsteking heeft gehad, weet hoe verschrikkelijk veel pijn het doet. Het is een veelvoorkomende kwaal bij kinderen. Meestal gaat het spontaan weer over, maar soms is ingrijpen van een arts noodzakelijk.
Middenoorontsteking (otitis media) komt vooral bij jonge kinderen veel voor. Ruim acht op de tien kinderen heeft voor het derde jaar één of meerdere keren een middenoorontsteking gehad. Het gaat gepaard met oorpijn aan de kant van het ontstoken oor en koorts.
Oorzaken
Vaak begint een middenoorontsteking tijdens of na een gewone verkoudheid. Door de zwelling van het slijmvlies gaat de buis van Eustachius, die de verbinding vormt van het middenoor naar de neus-keelholte, dichtzitten. Dit leidt dan tot onvoldoende beluchting van het middenoor met een ontstekingsreactie tot gevolg. Verkoudheidsvirussen kunnen zelf een middenoorontsteking veroorzaken, maar de meest voorkomende verwekkers zijn Steptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae en Moraxella catarrhalis.
Een vergrote neusamandel kan bijdragen aan de afsluiting van de buis van Eustachius. Als kinderen terugkerende middenoorontstekingen hebben, wordt de neusamandel soms weggehaald of worden er oorbeluchtingsbuisjes geplaatst.
Het kan ook zijn dat de oorontstekingen terug blijven komen omdat je kind een storing in de afweer heeft. Lage gehaltes van bepaalde antistoffen kunnen de oorzaak zijn van frequente bovenste-luchtweginfecties. Dit is echter zeldzaam.
Daarnaast zijn rokende ouders een belangrijke oorzaak voor terugkomende luchtwegproblemen bij hun kinderen. Zeker als de sigaretten worden gerookt in de verblijfruimte van het kind.
Bijverschijnselen
Als gevolg van een oorontsteking krijgen vooral jonge kinderen bijkomende verschijnselen, zoals braken, diarree en hoge koorts. Door druk van de kaak tegen het ontstoken oor is zuigen aan de borst of uit een fles pijnlijk. Hierdoor kan je kind minder gaan drinken.
Loopoor
Soms breekt een ontstoken trommelvlies zomaar door. Dat is te herkennen aan een wit-gelige, dikke uitvloed uit het oor. Soms wordt dit verward met oorsmeer. Dit is echter meestal bruin of geel van kleur. Voor kinderen is het fijn dat dit gebeurd omdat de druk dan van het trommelvlies af is.
Als een loopoor lang bestaat, raakt de huid van de gehoorgang ook ontstoken en ontstaat er een uitwendige oorontsteking (otitis externa).
Complicaties
Uit een middenoorontsteking kan een ontsteking van het rotsbeen (mastoiditis), een hersenabces of een hersenvliesontsteking ontstaan. Deze complicaties zijn zeldzaam, maar als je kind een middenoorontsteking heeft (gehad) en ziek en hangerig is en koorts heeft of zich anders gedraagt, moet er altijd rekening worden gehouden met een eventuele complicatie.
Als een middenoorontsteking geneest, kan er vocht achter het trommelvlies blijven zitten. Dit wordt een glue ear genoemd. Vocht achter het trommelvlies leidt tot gehoorverlies. Als het glue ear lang blijft bestaan, is het vaak nodig om trommelvliesbuisjes te plaatsen.
Diagnose
Een middenoorontsteking is gemakkelijk met een oorspiegel of oorlamp te zien.
Wanneer naar de dokter?
Neem contact op met de praktijk bij:
- Kinderen onder de twee jaar met oorpijn
- Kinderen ouder dan twee jaar met langer dan drie dagen oorpijn en koorts
- Kinderen die ernstig ziek zijn, sufheid, pijn achter het oor of een afstaand oor
- Een kind met een loopoor dat langer dan een week standhoudt
- Bij aanhoudende oorpijn
Behandeling
Goede pijnstilling is essentieel. Het effect van neusdruppels (zout en xylometazoline) is niet aangetoond. Baby’s onder de zes maanden worden behandeld met antibiotica, evenals de kinderen met een verhoogd risico op complicaties (eerdere ooroperatie, anatomische afwijkingen) en kinderen die erg ziek zijn van de infectie.
Dit artikel is goedgekeurd door Dr. J.M. de Bont, kinderarts-kinderneuroloog in UMC Utrecht.
Laatst herzien op
