Second opinion aanvragen?

Heb je een verschil van mening met een zorgverlener of twijfel je over diens oordeel, dan mag je verwachten dat hij of zij moeite doet om tot een oplossing te komen. Dat kan een oordeel van een andere deskundige zijn. Je kunt ook zelf om een second opinion vragen. Als patiënt heb je recht op een second opinion en de zorgverlener behoort dat recht te erkennen.[ITEMADVERTORIAL]

Advies of verwijzing

Een second opinion gaat in feite alleen om het onafhankelijke medisch advies van een andere zorgverlener, dus de diagnose of een behandelplan.

Het kan ook gaan om een advies over een al uitgevoerde behandeling waarover je twijfels hebt. Een second opinion betreft dus niet het overnemen van de behandeling. Als daar wel sprake van is, dan gaat het om een verwijzing.

De zorgverlener kan een huisarts, bedrijfsarts of specialist zijn, maar het kan ook om een andere zorgverlener gaan, zoals een tandarts of een fysiotherapeut. De zorgverlener kan zelf voor een second opinion verwijzen naar een collega, maar je mag ook zelf iemand kiezen. Bij het regelen van een second opinion is het wel van belang om te weten welke voorwaarden je zorgverzekeraar stelt. Je verzekeraar kan herin trouwens ook bemiddelen. Als de arts je doorverwijst naar een collega is de vergoeding volgens de basisdekking van de zorgverzekering meestal geen probleem. Regel je zelf een second opinion, dan kan het zijn dat deze niet wordt vergoed, of slechts gedeeltelijk. Het hangt af van de regels van je zorgverzekeraar en mogelijke extra dekkingen.

Bespreekbaar

Als de mogelijkheid van een second opinion niet of moeilijk bespreekbaar is met je zorgverlener, dan kun je ook je eigen huisarts vragen je naar een andere zorgverlener te verwijzen.

De arts kan een second opinion alleen weigeren als hij zwaarwegende redenen heeft, bijvoorbeeld als een patiënt voortdurend second opinions aanvraagt zonder goede argumenten.

Je moet altijd je zorgverlener op de hoogte stellen van je wens om een tweede mening te vragen. Hij zal de andere zorgverlener moeten voorzien van je zorgdossier.

In een aantal gevallen kan ook de huisarts de informatievoorziening regelen. Op grond van deze gegevens kan de tweede zorgverlener een eerste standpunt bepalen, maar meestal zullen er nieuwe onderzoeken bij je worden uitgevoerd.

Informatie inwinnen

Stel dat je bij een ernstige ziekte of complicatie twijfelt over de diagnose of een behandelplan van je specialist. De specialist wil je toestemming om met de behandeling te beginnen, maar je vraagt je af of er bijvoorbeeld wel een operatie nodig is, of je wil weten of er betere alternatieven zijn voor je behandeling. Je kunt meteen bij je arts een second opinion aanvragen of eventueel de behandeling uitstellen en in de tussentijd meer informatie inwinnen.

Je kunt je op de hoogte stellen bij bijvoorbeeld een gespecialiseerde instelling of een patiëntenvereniging. Zij kunnen je eventueel helpen aan andere geschikte zorgverleners, maar ook je zorgverzekering kan je behulpzaam zijn bij het zoeken naar iemand die een second opinion kan geven. De meeste grote zorgverzekeraars hebben speciale regelingen voor het aanvragen van een second opinion.

Dilemma

Als je een second opinion krijgt, dan kun je voor een dilemma komen te staan. Als de andere zorgverlener tot hetzelfde oordeel komt, dan zal dat waarschijnlijk je aanvankelijke twijfels wegnemen. Maar houdt de second opinion een heel andere mening of behandeling in, dan kan het lastig zijn om af te wegen welke zienswijze de juiste is.

Je moet je dan afvragen in wie je het meeste vertrouwen hebt en welke behandeling het beste bij je past. Je kunt ook kijken naar de ervaring die beide geraadpleegde zorgverleners hebben met hun behandeling en welke de meeste kans van slagen heeft.

In de meeste gevallen zullen de betrokken zorgverleners met elkaar overleggen over de beste oplossing en eventueel een behandelplan overeenkomen. Blijf je toch met grote twijfels zitten, dan kun je altijd opnieuw overleggen met je huisarts, zorgverzekering of patiëntenvereniging.