Op mijn achttiende is bij mij de diagnose borderline persoonlijkheidsstoornis gesteld. Inmiddels ben ik 25 jaar en heb ik veel goede therapieën gehad. Hoewel ik mezelf beter heb leren accepteren, vind ik het nog steeds moeilijk om bijvoorbeeld met vriendinnen over borderline te praten. Ik vind het lastig om uit te leggen wat ik voel en denk. En ik denk dat zij het toch niet begrijpen. Hoe kan ik hier het beste mee omgaan?
Naam bekend op de redactie
Jean-Pierre van de Ven, Psycholoog bij Fonds Psychische Gezondheid:
Als je niet uitlegt wat je voelt en denkt kunnen je vriendinnen je natuurlijk nooit gaan begrijpen. Ik vind het dan ook bijzonder dat je aan je vriendinnen iets wilt vertellen over je stoornis. De meeste mensen met een borderline persoonlijkheidsstoornis beginnen daar niet aan, uit angst dat hun vriendinnen hun dan zullen verlaten. Want dat is de kern van de stoornis, zoals je weet: angst dat andere mensen je in de steek zullen laten als ze ontdekken hoe slecht, gemeen, dom en achterbaks je in werkelijkheid bent.
De combinatie van dit 'lage zelfbeeld' (zo heet dat) en de behoefte aan bevestiging, de angst voor verlating en de neiging om mensen die te dichtbij komen weg te duwen maakt het moeilijk voor anderen om met je om te gaan en voor jou om relaties te onderhouden. Doorbreek deze spiraal van aantrekken en afstoten door uit te leggen wat je voelt. Dat is nu eens zo, en dan weer zus. Dat heb je nu eenmaal met gevoelens. Geeft niet. Het gaat er niet om wat je vertelt, maar dat je het vertelt.
Heb je ook een vraag? Stel deze dan aan een van onze experts. Ga met spoedeisende vragen altijd naar je huisarts, daarvoor zijn de experts niet de aangewezen persoon. Ze stellen ook geen diagnoses. De overige voorwaarden vind je hier.
