Tien dagen sapjes en sporten
Met sportvasten train je in tien dagen je vetverbranding. Je uithoudingsvermogen verbetert, je krijgt minder zin in zoet en raakt ook nog een paar kilootjes kwijt, althans dat voorspelt de organisatie. De ene sporter zweert erbij, de ander vindt het onzin. Gezondheidsnet wilde het zelf wel eens proberen.
Sportvasten is een pittige trainingskuur en is dan ook alleen geschikt voor gezonde mensen met een behoorlijke basisconditie. Na een intakegesprek met mijn coach blijk ik een goede kandidaat te zijn. Ik loop zo’n drie keer per week hard en ben misschien nog niet 100 procent 'bikiniproof', maar mijn BMI is prima. Omdat ik geen overgewicht heb, is het verwachte gewichtsverlies een paar kilogram. Vanwege mijn vegetarische eetgewoontes vreest de coach dat de kuur bij mij niet zo goed zal aanslaan, maar na wat extra vitaminesupplementen kan ik van start.
Eerlijk gezegd kijk ik niet uit naar het sportvasten. Alles waar ik gek op ben, wordt tien dagen van het menu geschrapt. Even geen broodjes kaas, cappuccino, pasta, chocola of uitgebreide etentjes voor mij. Halverwege de kuur mag je drie dagen alleen maar op sapjes leven, terwijl je wel dagelijks een halfuur moet sporten. Ik bereid me dus mentaal voor op een zware week, gevuld met hoofdpijn, honger en appelflauwtes en geniet de dag voor ik begin extra van een punt appeltaart en een heerlijke kaasfondue met bergen stokbrood.
Afbouwen
De eerste drie dagen staan in het teken van afbouwen. Ontbijten met fruit, 's middags een salade en 's avonds groente met wat rijst. Tegen de honger mag ik na het eten een handvol pistachenoten wegknagen. Het is even wennen om tussendoor niets te eten. Rond tienen knort mijn buik alweer en dan duurt het lang voordat het lunchtijd is.
Het verplichte halfuurtje sport wordt met de dag zwaarder. Normaal loop ik op mijn gemakje een uur, maar nu is zo’n klein rondje al een opgave. Op de hoek van de straat ben ik al buiten adem en stroomt het zweet over mijn rug.
Op de derde afbouwdag sta ik misselijk en rillerig op. Ik probeer de supplementen en een beetje sinaasappelsap naar binnen te werken, maar het komt er net zo snel weer uit. Zo’n sapje op de nuchtere maag lijkt mijn lijf geen prettig ontbijt te vinden. In de loop van de dag knap ik wel weer op, maar ik begin me nu wel zorgen te maken over de echte sapvastdagen.
Vasten
De komende drie dagen bestaan mijn ontbijt, lunch en diner uit 150 millimeter sap. Geen gezellig vooruitzicht. Na mijn beroerde laatste afbouwdag, besluit ik de dag voortaan te beginnen met een kopje thee, dat verdraagt mijn maag een stuk beter. Het eerste sapje komt dan later wel. De eerste vastdag ben ik vrij en doe ik lekker op mijn gemakje, maar de dag erna moet ik gewoon weer aan de slag. Op het werk begint het nu zijn tol wel te eisen. Concentreren is onmogelijk, ik moet elke tekst vijf keer lezen voordat de inhoud doordringt en ik kan het niet opbrengen om mee naar buiten te wandelen voor de lunchboodschappen. Het goede nieuws is dat ik volgens de urinetest de 'metabolic switch' gemaakt heb.
De laatste sapdag verloopt soepeler. Ik had nooit gedacht dat ik nog eens zou wennen aan de hele dag alleen maar sap drinken. In de wetenschap dat dit de laatste sapdag is, is het goed vol te houden. 's Avonds heb ik een feestje waar de gastvrouw heeft gezorgd voor een tafel vol taart, chocola, broodjes tapenade en wijn. Ik hou het bij thee en smokkel voor het eerst met vier olijven.
Weer opbouwen
Eindelijk weer wat te eten bij het ontbijt. Geen sapjes, maar een appel en een kiwi. Ik had er erg naar uitgekeken, maar bijzonder lekker was het niet. Ik heb veel meer zin in een stevige boterham met kaas. Vandaag mag ik het sporten een dag overslaan, maar ik had me al ingeschreven voor de Utregse meidenloop. Normaal zou ik 10 kilometer lopen, maar omdat dat echt niet haalbaar is na al die dagen nauwelijks eten, doe ik mee met de 5. Het voelt als een marathon. Ik krijg mijn ademhaling maar niet onder controle. Misschien zou dat lukken door te gaan wandelen, maar dat is me echt mijn eer te na. Tussen kletsende loopsters voor wie dit waarschijnlijk hun allereerste loopevenement is, sjok ik gefrustreerd over mijn slakkengangetje door de Utrechtse binnenstad. Na ruim 32 minuten sleep ik me over de finishlijn, helemaal op. De volgende dag mail ik mijn coach dat ik zo snel buiten adem ben en zij adviseert me om een dag rust te nemen.
Nu ik weer mag eten, merk ik dat mijn stofwisseling weer wordt aangewakkerd. Waar ik op de vastdagen niet echt een hongergevoel had, steekt dat nu weer de kop op. Halverwege de ochtend knort mijn maag en rond de klok van vier weer. Ik schrijf een artikel over brood en kan de lekkere broodjes bijna ruiken. Gelukkig voel ik me wel een stuk fitter en heb ik geen last meer van een warrig hoofd. Ook het sporten gaat weer makkelijker.
Conclusie
Ter inspiratie heb ik heel wat weblogs van medesportvasters gevolgd. Sommigen ervaren het als een zeer zware taak, anderen fietsen er zo doorheen. Ik behoor gelukkig eerder tot de tweede categorie. Het minderen met eten en zelfs het vasten viel me reuze mee. Tijdens de sapvastdagen was ik wat slapjes en merkte ik dat mijn concentratie niet al te best was, maar afgezien daarvan heb ik weinig klachten gehad: geen hoofdpijn, honger of duizeligheid. Ik had wel last van een wat opgejaagd gevoel, waardoor ik slecht sliep tijdens de kuur.
Omdat je exact voorgeschreven krijgt wat je mag eten en drinken, kwam ik niet in de verleiding om stiekem toch meer te eten. Je hoeft niet te dubben of je nu wel of niet nog een tussendoortje neemt, het mag simpelweg niet. Driemaal daags supplementen innemen ging me wel tegen staan. Eén van de supplementen los je op in water, wat je vervolgens gedurende drie uur op moet drinken. De hele dag door zo’n weeïig drankje is niet erg fijn.
Of ik baat gehad heb bij de sportvastenkuur weet ik nog niet precies. Volgens de coach duurt het één à twee weken voordat je weer hersteld bent en een verbetering in je sportprestaties zal merken. Nog even afwachten dus. Wel ben ik vier kilogram kwijt en voel ik me nu al hartstikke fit. De eerste langere duurloop, een week na de kuur, ging bijna vanzelf. Zou dat komen door de kuur of omdat ik ruim een week rustig aan gedaan heb?
Met het sportvasten heb ik in ieder geval allerlei ingesleten eetgewoontes eens doorbroken en ben ik extra gemotiveerd om de komende tijd wat gezonder aan te doen. Ik dacht echt niet te kunnen leven zonder mijn dagelijkse broodmaaltijd, maar dat bevalt eigenlijk uitstekend. Ook blijk ik best zonder wat lekkers na het avondeten te kunnen. Sportvasten lijkt mij dan ook een goede start voor mensen die gezonder willen gaan eten.
Een sportvastencoach vind je via sportvasten.nl. Sportvasten is beschikbaar vanaf 235 euro. Dit is inclusief 2 uur individuele begeleiding en alle supplementen. De prijs is afhankelijk van de hoeveelheid begeleiding en van het tarief van de coach.
