Handleiding om nare verrassingen te vermijden
De rekken van de supermarkt puilen uit van de verleidingen en schreeuwende verpakkingen. Je laadt snel je karretje vol in de overtuiging dat je inderdaad light, suikerarm en/of gezonder zult eten. Maar sommige van deze producten kunnen niet alleen je gewicht maar zelfs je cholesterolgehalte en bloedsuikerspiegel doen stijgen! Een beknopte handleiding om nare verrassingen te vermijden.
Lightkoekjes
Lightkoekjes hebben het voordeel dat je er zonder schuldgevoelens van kunt smullen. Maar in welk opzicht zijn ze light? Wie koekjes wil bakken, heeft hoe dan ook een aantal vaste bestanddelen nodig: meel, eieren, suiker en vetstof. Verminder je de hoeveelheid van één ingrediënt, dan moet er automatisch meer van een ander bij! Minder suiker betekent dus bijna altijd meer vetstof. En omgekeerd.
Zelfs wanneer de producent een alternatieve zoetstof (zoals aspartaam) gebruikt, bewijst niets dat je organisme daar genoegen mee zal nemen. Als er niet wordt voldaan aan je spontane behoefte aan suiker, zal je lichaam wellicht proberen om die behoefte elders, om het even waar en om het even wanneer te bevredigen. En, zeg nu zelf, wat voor zin heeft het lightkoekjes te kopen als je naar snoep grijpt?
Ons voorstel. Koop gerust een pak heerlijke koekjes die niet light zijn! Op voorwaarde dat je er elke dag maar eentje neemt, bijvoorbeeld als vieruurtje.
Kant-en-klaar
Logisch dat het populair is: even opwarmen in een pan of in de magnetron en enkele minuten later staat het eten op tafel! Misschien is het te mooi om waar te zijn... Want de meeste kant-en-klare gerechten bevatten vrij veel vetstoffen (circa 5 g per 100 g). Hoe dat komt? Omdat vet de smaken en aroma’s beter tot hun recht laten komen. Vet toevoegen is voor de fabrikanten dus een goedkope manier om meer smaak te geven aan vaak flauwe bereidingen.
Een andere ongewenste gast in bereide gerechten is zout, nog een smaakversterker en dus vaak prominent aanwezig. Slim van de producent, maar niet gezond: wie te veel zout opneemt, loopt het gevaar water vast te houden. Te veel zout werkt ook een hoge bloeddruk in de hand.
Ons voorstel. Gebruik kant-en-klare gerechten enkel als noodoplossing. Kies liever voor conserven dan voor vacuümverpakte maaltijden.
Gepaneerde producten: soms miserabele ko(r)st
Een korstje van paneermeel mag een kalkoenlapje of een moot vis een feestelijk tintje geven, vaak dient het gewoon om te verbergen dat het met het product in kwestie niet zo best gesteld is. Als je het etiket niet leest, zou je wel eens een product kunnen kopen dat voor 75 procent uit paneermeel en slechts voor 25 procent uit vis of vlees bestaat. Dan moet je met een loep gaan zoeken naar de eiwitten op je bord! Nog vervelender is dat industriële korstjes bereid worden met minderwaardige vetten, in het bijzonder met palmolie.
Ons voorstel. Paneer je vis of vlees zelf. Meng fijngestampt droog brood met een eidooier en wat koolzaadolie. Heel lekker en een prima bron van vitamine A, vitamine E, eiwitten en goede onverzadigde vetzuren (waaronder de befaamde omega-3-vetzuren).
Lightkazen: ook minder calcium
Het klopt dat lightkazen minder vet bevatten dan hun echte tegenhangers. Maar ze leveren jammer genoeg vaak ook minder calcium. Terwijl je toch 1200 mg calcium per dag nodig hebt om botontkalking te voorkomen.
Ons voorstel. Geniet gerust van een heerlijk rijpe camembert: die levert 260 kcal per 100 g, de lightversie 180. Het verschil is té klein om je dit plezier te ontzeggen!
Alcoholvrije dranken: meer suiker
Een producent die alcoholvrije wijn maakt, moet die alcohol sowieso vervangen door een ander ingrediënt. En dat wordt dan... suiker! Resultaat: qua calorieën ben je niet beter af – integendeel – en je ontzegt jezelf het heilzame effect van de alcohol in de wijn, want die beschermt tegen onder meer de ziekte van Alzheimer en een hartaanval.
Ons voorstel. Drink gerust een wijntje maar beperk je tot 15 à 20 g alcohol per dag (1,5 tot 2 glazen).
Toastbrood: meer vetstoffen
Industrieel bereid brood met een zachte korst, zoals casino, kan tot 12 g vetstof per 100 g bevatten. Ter vergelijking: bij een stokbrood is dat amper 1 g. Toastbrood wordt namelijk gebakken in een vorm: om te vermijden dat het deeg aan de vorm blijft plakken, springen de producenten kwistig om met vet. Bovendien krijgt het brood daardoor een smeuïge smaak en bewaart het langer.
Ons voorstel. Brood dat je zelf bakt of bij de warme bakker koopt, bevat meestal minder vet en is véél lekkerder. Haal af en toe een stokbrood in huis: een stuk gezonder!
Surimi: vooral suiker en vet
Surimisticks doen zich voor als vis maar zijn veel minder voedzaam. Uit surimisticks zul je echt niet de eiwitten halen die in een evenwichtig voedingspatroon onmisbaar zijn. En alsof dat nog niet volstaat, bulken ze van de suiker en de overtollige vetten.
Ons voorstel. Staafjes rauwe wortel zijn een veel gezonder aperitiefhapje: ze leveren 54 kcal per 100 g tegenover 110 kcal bij surimi.
- Plus Magazine