Nekhernia? Vaak gaat dit vanzelf over

Wat is een nekhernia?

Een nekhernia is een uitstulping van de schijf van de halswervel. Er zijn zeven wervels in de halswervelkolom met daartussen telkens een tussenwervelschijf. Deze vangen normaal de schokken op.

Als er sprake is van een nekhernia dan is de tussenwervelschijf ingezakt. Hierdoor puilt de elastische kern van de vezelwand naar buiten. Dat is de uitstulping die vervolgens druk geeft op een zenuw of op het ruggenmerk.

Een groot aantal van de nekhernia’s ontstaat laag in de nek. Het gaat dan vaak om een uitstulping tussen de zesde en zevende wervel van de halswervelkolom. Het is misschien vreemd, maar je hoeft niet altijd klachten te ervaren met een nekhernia.

Doorgaans zijn er eerst nekklachten merkbaar voordat er een nekhernia ontstaat. De uitstralende pijn naar schouders en armen zijn kenmerkend voor de uitstulping van de halswervel.

Het is mogelijk dat de nekhernia op meerdere zenuwen druk uitoefent. Dat zorgt dan zowel voor pijn in de nek als in de schouder. Bij een ernstige beklemming doen er zich bovendien andere symptomen voor.

Oorzaken van een nekhernia

Er zijn meerdere oorzaken aan te wijzen voor het ontstaan van een nekhernia. Slijtage is een oorzaak en hiervoor zijn weer verschillende redenen aan te voeren. Bijvoorbeeld het constant aannemen van een verkeerde houding.

Een te lage belasting van de nekspieren vormt eveneens een oorzaak. Slappe nekspieren geven onvoldoende steun aan de halswervelkolom. Hierdoor komt er een grote druk te staan op de tussenwervelschijf.

Verder speelt de leeftijd een rol als oorzaak van het ontstaan van een nekhernia. Verder is bekend dat roken het proces van slijtage van tussenwervelschijven versnellen. Er is ook nog een andere oorzaak.

Het is mogelijk dat er een acute nekhernia ontstaat als gevolg van een ongeval. Bijvoorbeeld een ongeluk tijdens het sporten of een verkeersongeluk.

Symptomen

Er zijn verschillende symptomen die erop wijzen dat je een nekhernia hebt. Bijvoorbeeld als je pijn ervaart in het gebied van je nek en schouders. Of als je een uitstralende pijn hebt die je in je arm voelt.

Verder bestaat de mogelijkheid dat je symptomen ervaart als een tintelend gevoel in je armen. Ook krachtverlies is een verschijnsel, net als gevoelloosheid. In extreme situaties bestaat de mogelijkheid dat je met verlammingsverschijnselen te maken krijgt.

Duizeligheid vormt overigens ook nog een van de symptomen. Dit komt omdat je nek informatie doorspeelt aan je evenwichtsstelsel. Bij een nekhernia is het mogelijk dat je nek verkeerde signalen doorgeeft, waardoor je duizeligheid ervaart.

Diagnose

Heb je aanhoudende pijn in je armen en/of schouders en nek? In dat geval is het goed om naar je huisarts te gaan. Bij het vermoeden van een nekhernia krijg je een verwijzing naar een neuroloog.

Een röntgenfoto laat zien of er sprake is van een ingezakte tussenwervelschijf. Als de inzakking is vastgesteld, volgt er een MRI. Deze scan geeft de mogelijkheid om de uitstulping te zien. Een beknelling van de zenuw is dan eveneens zichtbaar.

Risicofactoren/ -groepen

Er zijn enkele risicofactoren aan te wijzen, net als groepen die meer risico lopen om een nekhernia te krijgen. Als eerste geldt dat ouderen een risicogroep vormen in verband met de slijtage van de halswervels.

Het is bekend dat roken een risicofactor vormt voor het ontstaan van een nekhernia. Het aannemen van een verkeerde houding is eveneens een risicofactor. Het gaat dan om de zogenoemde schildpadhouding met de schouders naar voren en het hoofd voorovergebogen.

Behandeling van nekhernia

Behandeling van een nekhernia is op verschillende manieren mogelijk. Het is niet altijd nodig om tot operatie over te gaan. Dat komt omdat in 85 procent van de situaties de nekhernia overgaat.

Je hebt de mogelijkheid om pijnstillers te nemen, zodat je normaal blijft bewegen. Verder is het aan te raden om de reguliere activiteiten zoveel mogelijk te blijven uitvoeren. Doorgaans verdwijnt een nekhernia na twee maanden. Overigens is het ook nog mogelijk om bij de fysiotherapeut een behandeling te ondergaan.

Een operatie vindt om die reden ook niet meteen plaats, maar vaak pas na acht weken. Alleen bij acute uitvalverschijnselen geeft de neuroloog eerder een indicatie om tot operatie over te gaan.

De operatie is uit te voeren via de voorzijde van de hals of via de achterzijde van de nek. Er vindt een verwijdering van de tussenwervelschijf plaats bij een operatie via de hals aan de voorzijde. Via de nek is er sprake van de verwijdering van bogen en het wegsnijden van verdikt bindweefsel. Hierdoor komt de zenuw weer vrij te liggen.

In bepaalde situatie is het nodig om de halswervelkolom tijdens de operatie vast te zetten. Er komt dan als het ware een kooitje van metaal of kunststof tussen de wervels te zitten. Verder bestaat er nog een optie om de verwijderde tussenwervelschijf te vervangen door een kunstschijf.

Bij een acute hernia blijkt dat het dragen van een halskraag zeer effectief is. Dat zorgt voor een sneller herstel en sneller verminderen van pijnklachten.

Als je een nekhernia hebt, is het ideaal om een speciaal slaapkussen te gebruiken. Dat is een hoofdondersteuningskussen dat een drukverlagende werking heeft.

Prognose

Een nekhernia kent in de meeste situaties een gunstige prognose. Vaak gaat een nekhernia na twee maanden vanzelf voorbij. In de tussentijd zorgen pijnstillers eventueel voor het verminderen van de pijn. Het doen van oefeningen helpt, net als een bezoek aan de fysiotherapeut.

Als blijkt dat een operatie onvermijdelijk is, geldt dat er eveneens sprake is van een gunstige prognose. Na de operatie duurt het nog ongeveer vier tot zes weken voordat je helemaal bent hersteld.