Het marburgvirus: wat is het precies?

Het virus, een filovirus, werd in 1967 ontdekt toen laboratoriumpersoneel in het Duitse Marburg de ziekte opliep na contact met besmet apenweefsel uit Uganda. In 2021 werd in het West-Afrikaanse Guinee na één besmet geval een uitbraak uitgeroepen. Een jaar later werden in Ghana minstens vier besmettingen met het virus vastgesteld. De eerste twee besmette personen overleden in ziekenhuis, de andere twee patiënten zijn door contact met deze personen besmet geraakt.

Wat is het marburgvirus?

Het marburgvirus is een zeldzame, maar ernstige infectieziekte die, net als Ebola, gepaard gaat met een zogeheten hemorragische koorts. Virale hemorragische koorts is een ziektebeeld dat gepaard gaat met hoge koorts en ernstige bloedingen. Andere filovirussen die hemorragische koorts kunnen veroorzaken, zijn Ebola, het Lassavirus en Gele Koorts.

Waar komt het virus voor?

Het ernstig besmettelijke, maar zeldzame virus komt vooral voor in Afrika en Zuid-Amerika. Het risico dat reizigers deze infecties meenemen naar huis is vrij klein.

Hoe wordt het marburgvirus verspreid?

Het virus zelf wordt vermoedelijk overgedragen op mensen via een bepaald type vleermuizen of besmet vlees. Verschillende dieren in tropische regenwouden kunnen met het marburgvirus worden besmet, zoals apen en antilopen. Als mensen deze dieren eten, kunnen zij via deze manier ook besmet raken.

Hoe besmettelijk is het marburgvirus?

Het virus is zeer besmettelijk en kan op andere mensen overspringen via direct contact met bloed of ander lichaamsvocht als speeksel, zweet, ontlasting, urine, sperma en braaksel. Ook kan het virus verspreid worden door het consumeren van een besmet dier. De incubatietijd is twee tot 21 dagen met een gemiddelde van zeven dagen.

Wat zijn de symptomen van het marburgvirus?

Wanneer de klachten ontstaan, is een patiënt besmettelijk. Dit zijn klachten als koorts, diarree, misselijkheid, spierpijn, hoofdpijn, pijn op de borst, keelpijn en braken. Opvallend bij dit filovirus is dat er ontstekingen van bloedvaten ontstaan, net als bij het Ebolavirus. Dit resulteert in ernstige bloedingen uit verschillende lichaamsgaten.

De behandeling van het virus

Er bestaat geen specifieke behandeling voor deze virussen. Medicijnen en vaccinaties zijn er niet, zegt de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO). Daarom is behandeling gericht op ondersteuning met infuus en bloedtransfusie. Bij nierfalen kan dialyse noodzakelijk zijn.

Hoe dodelijk is het marburgvirus?

Bij besmetting met het marburgvirus is de kans op overlijden zeer groot. Bij eerdere uitbraken overleed tussen de 24 en 88 procent van de besmette personen, aldus de WHO. Kort na de dood is de mate van besmettelijkheid het grootst.

Het marburgvirus bestrijden

Wanneer er een besmetting met het marburgvirus wordt vastgesteld, wordt de patiënt onmiddellijk geïsoleerd om besmettingen in het ziekenhuis te voorkomen. Door middel van een uitgebreid contactonderzoek worden mensen die direct in contact zijn geweest met de besmette persoon getest en in de gaten gehouden. Door een bloedonderzoek kan worden aangetoond of meer mensen besmet zijn met het virus.