Huisschimmel

In vochtige huizen zitten vaak veel schimmels. De sporen die zij aanmaken geven huidirritaties en andere lichamelijke klachten.

Het ontstaan van schimmels in huis kan een risico voor de gezondheid opleveren. Schimmels zijn een soort zwam die binnenshuis en buitenshuis kan groeien. Normale bouwmaterialen als behang, isolatiemateriaal, gipsplaat en vloerbedekking kunnen een goede groeibodem voor schimmels vormen. Schimmels komen vooral tot ontwikkeling op plaatsen die vochtig en warm zijn. Vocht dat zich verzamelt na een overstroming, lekkage of door een hoge luchtvochtigheid, kan de oorzaak zijn van het ontstaan en uitdijen van schimmelplekken.

Sporen van de Stachybotrys chartarum, of zwarte schimmel, kunnen in holle muren opgesloten raken en jaren inactief blijven. Zwarte schimmel plant zich voort door sporen aan te maken die schadelijke stoffen, mycotoxinen, bevatten. De sporen komen in de lucht terecht en verspreiden zich zo door het huis.

Mycotoxinen die in contact komen met de huid, kunnen irritatie veroorzaken. Als ze worden ingeademd, komen ze in de longen terecht en dringen in de longblaasjes. Dat kan allergische reacties zoals hooikoorts veroorzaken met als symptomen loopneus, tranende ogen en niezen.

Schimmels kunnen via allerlei toegangen zoals open deuren of vensters, lekkende daken en langs leidingen het huis binnendringen. Huizen die met een vochtprobleem te maken hebben gehad, moeten worden onderzocht op de aanwezigheid van schimmels. Nieuwe huizen moeten zodanig worden gebouwd dat de kans op schimmelvorming zo gering mogelijk is. Goed ventileren helpt schimmels tegen te gaan.