Tennisarm: niets met tennis te maken

Wat is een tennisarm?

Een tennisarm staat ook wel bekend als een tenniselleboog. De aandoening heeft overigens weinig met tennis te maken. Ook als je niet tennis, loop je kans een tennisarm te krijgen. Je ervaart bij een tennisarm aan de buitenkant van je elleboog pijn. Dat komt omdat het peesweefsel is aangedaan. De spieren die je pols en vingers strekken, vormen de onderarm extensoren. Deze lopen door vanaf je hand tot je elleboog en hechten met pezen aan het bot van je bovenarm. Overbelasting van je arm of polsstrekker zorgt voor een pijnlijke aanhechting. De pijn die je ervaart, is een symptoom, maar is verder niet schadelijk. Met betrekking tot de overbelasting gaat het zowel om kortdurende heftige overbelasting of langdurige overbelasting.

Oorzaken van een tennisarm

Twee procent van de bevolking in Nederland kampt wel eens met een tennisarm. De dominante arm is het meest gevoelig voor de ontwikkeling ervan. Overbelasting van deze arm is een belangrijke oorzaak voor het ontstaan van een tennisarm.De overbelasting komt mogelijk voort uit het voortdurend belasten van de arm tijdens het werk. Bijvoorbeeld als je schilder bent of timmerman, net als metselaar. Zelfs computerwerk is een oorzaak van overbelasting van de arm met mogelijk een tenniselleboog tot gevolg.

Het beoefenen van bepaalde sporten met overbelasting van de arm is eveneens een oorzaak. Tennis ligt uiteraard voor de hand net als squash en badminton. Overbelasting is overigens niet de enige oorzaak. Spierzwakte of een slechte houding vormen eveneens oorzaken, net als gewrichtsstijfheid of een blessureverleden.

Symptomen

Hoe weet je of je een tennisarm hebt? Er zijn verschillende aanwijsbare symptomen die een duidelijke indicatie geven. Heb je een tennisarm dan doet het pijn als je de hand dichtknijpt. Of als je de pols in een achterwaartse beweging buigt.Een ander symptoom is pijn ervaren bij het naar buiten draaien van je onderarm. Verder merk je pijn aan de buitenkant van je elleboog. Dat is doorgaans precies op de plek waar de spieren van je onderarm vastzitten aan de knobbel op je elleboog.Je merkt al snel dat het pijn doet als je bijvoorbeeld een voorwerp wilt oppakken. Of aan stijfheid in de ochtend omdat je lang in eenzelfde houding hebt gelegen. Het volledig strekken van je elleboog lukt vaak niet als je een tennisarm hebt.

Diagnose

Je gaat met je klachten natuurlijk als eerste naar je huisarts. Die luistert naar je symptomen en klachten en voert lichamelijk onderzoek uit. Bijvoorbeeld door jouw je elleboog te laten strekken.Een lichamelijk onderzoek is vaak voldoende om de diagnose van een tennisarm vast te stellen. Indien er geen zekerheid is, bestaat de mogelijkheid om een röntgenfoto te maken. De tennisarm zelf is er niet op te zien, maar het is wel een middel om andere oorzaken uit te sluiten.

Het onderzoek is verder te bevestigen met een echo, maar het is vaak niet nodig om dergelijke onderzoeken te ondergaan. Het klachtenpatroon en de beperking van de arm geven voldoende inzicht om de diagnose vast te stellen.

Risicofactoren / -groepen

Er zijn enkele risicofactoren die meer kans geven op het krijgen van een tennisarm. Bijvoorbeeld als je veel tennist of een andere sport beoefent waarbij je dominante arm een rol speelt. Vrouwen en mannen hebben evenveel te maken met een tennisarm. Het is wel zo dat de leeftijdsgroep tussen 40 jaar en 50 jaar het meeste risico loopt. Bij 10 procent van deze leeftijdsgroep komt de tennisarm voor. Dat is hoger dan 2 procent van de bevolking.Er zijn risicofactoren die de kans verder vergroten. Bijvoorbeeld verkeerd trainen of een activiteit niet juist uitvoeren. Herhaalde bewegingen zijn eveneens een risicofactor voor het ontstaan van een tennisarm.

Bij herhaalde bewegingen valt er bijvoorbeeld ook simpel te denken aan het uitwringen van een huishouddoekje. Ook huishoudelijke activiteiten vormen dus bij herhaalde bewegingen en overbelasting een risicofactor.

Behandeling van een tennisarm

Bij het begin van een tennisarm zijn er kleine scheurtjes in het peesweefsel en spierweefsel. Dat veroorzaakt acute klachten. Het is dan het beste om even rust te nemen. Het herstel zet zich namelijk al in en dat merk je aan zwelling, pijn en warmte.

Lichte bewegingsoefeningen zijn nog wel mogelijk tijdens de eerste fase. Bij het langzaam ontstaan van klachten is het belangrijk om de arm zoveel mogelijk rust te geven. De huisarts heeft in dat geval de mogelijkheid om pijnstillers voor te schrijven. Dat gebeurt als de pijn te hevig is.

Het komt in uitzonderlijke gevallen voor dat er sprake is van een injectie met een ontstekingsremmend middel. Uiteraard is het mogelijk om een fysiotherapeut in te schakelen voor behandeling van je tennisarm.

Een fysiotherapeut biedt verschillende behandelingen aan. Bijvoorbeeld aan de hand van het achterhalen van de oorzaak van de klachten. Op basis daarvan is begeleiding van het herstelproces en voorkomen van de toekomst mogelijk. Massage is eveneens een mogelijkheid, net als het toepassen van bracing of dry needling.

Een ander soort behandeling is de toepassing van shockwave therapie. Zelf heb je ook opties om het herstel van je tennisarm te bevorderen. Bijvoorbeeld door te zorgen dat je arm in beweging blijft om een goede doorbloeding te bewerkstelligen. Het koelen van de pijnlijke plek geeft verlichting.

Prognose

Het herstel van een tennisarm duurt doorgaans tussen de drie weken en vier weken. Pas na zes tot twaalf weken is er sprake van een volledig herstel. In bepaalde situaties duurt het herstel nog veel langer. Er zijn gevallen van een tennisarm, waarbij de pijn tussen de zes maanden en twee jaar aanhoudt. In dat geval is het uiteraard van belang om begeleiding te krijgen van een fysiotherapeut. Het vergroten van de kracht in je onderarmspieren helpt om eventuele toekomstige klachten van een tennisarm te verminderen.