Wat moet je doen bij huiselijk geweld?
Geslagen worden door je partner en toch bij hem of haar blijven: veel mensen kunnen het niet begrijpen. En toch. Een blik in het hoofd van slachtoffer én agressor.
Bij koppels waar sprake is van partnergeweld is de wisselwerking tussen de partners vaak complex. In het begin klampen ze zich vast aan een romantisch ideaal. Ze rekenen erop dat de ander hen gelukkig maakt. Na een tijdje komen er onvermijdelijk barstjes in dat ideaal.
Hevige reactie
Als een van de partners, niet zelden de vrouw, dan kritiek levert op de ander, lokt dat een hevige reactie uit. De kritiek maakt bij de geweldpleger de angst wakker om zijn partner kwijt raken en de angst om door haar gedomineerd te worden en zo zijn macht te verliezen. Andere factoren, zoals stress of alcoholgebruik, kunnen daar nog een schepje bovenop doen.
In een relatie met partnergeweld weten de twee betrokkenen meestal niet hoe ze met de verschillen tussen hen beiden moeten omgaan. Ze kunnen niet tot compromissen komen en kunnen daardoor hun problemen niet oplossen. Ze hebben niet de vaardigheden ontwikkeld om met elkaar te communiceren en te onderhandelen.
Agressor
Als iemand overgaat tot agressie op zijn of haar partner, is dat meestal omdat er ergens kortsluiting optreedt. Die kortsluiting vindt zijn wortels binnen het onvermogen van de partners om hun problemen op te lossen. Ze willen de controle over de relatie behouden en weten geen andere uitweg dan agressie.
De meeste daders voelen direct na de feiten echte spijt en schaamte. Ze willen het op alle mogelijke manieren weer goedmaken. Ze willen vermijden dat hun partner zijn biezen pakt en gaan ijverig investeren in de relatie.
Dat kan op een subtiele manier, door de ander te vertroetelen. Maar het kan ook venijniger, door de ander te vernederen. "Geloof je nu echt dat er iemand anders is die je wil?" Of het komt tot dreigementen: "Als je me verlaat, vermoord ik je." Ze hebben zoveel angst dat hun partner hen zou verlaten, dat ze totale controle willen over de ander.
Slachtoffer
Hulpverleners zien vaak dat het slachtoffer van partnergeweld de schuld bij zichzelf legt. Ze grijpen andere oorzaken, zoals stress of alcohol, aan om het gedrag van de partner te verklaren. "Hij heeft me geslagen, omdat hij gedronken had."
Vaak willen slachtoffers ook niet weg bij de geweldpleger. Ze zijn bang dat een scheiding nadelen zal hebben voor de kinderen, of voor hun financiële situatie. Of ze vrezen dat de partner hen gaat stalken.
Meestal is het een mengeling van gevoelens die de slachtoffers doet beslissen om te blijven. Veel van hen durven er niet voor uit te komen dat ze nog van hun partner houden, uit angst dat hun omgeving het niet zou begrijpen. Vaak hebben ze het gevoel dat ze met twee partners leven: een brute en een lieve.
Geweld melden
Huiselijk geweld kun je melden bij je huisarts. Contact met de huisarts of professionele hulpverlener kan ook van belang zijn voor eventuele bewijslast en/of schadevergoeding. Het contact met de huisarts is vertrouwelijk. Hij mag hierover niets tegen je partner zeggen.
Je kunt ook terecht bij Slachtofferhulp. Slachtofferhulp behandelt je gegevens vertrouwelijk en gaat niet naar de politie zonder jouw toestemming.
Als je merkt dat iemand in je omgeving het slachtoffer of de pleger van partnergeweld is, weet je vaak niet wat je moet doen. Ook hiervoor kun je het beste terecht bij Slachtofferhulp.
Als laatste is daar SAFE Women, waar vrouwen gratis, anoniem en op hun eigen tempo kunnen uitzoeken in welke situatie zij zitten en welke hulpopties er zijn met betrekking tot partnergeweld.