Liesbreukoperatie met een kunststof matje

Chirurg Eddy Hendriks van Tergooiziekenhuizen vertelt over de liesbreuk en de liesbreukoperatie met het kunststof matje.

Hoe ontstaat een liesbreuk?

"Een liesbreuk is een uitstulping van het buikvlies waardoor de inhoud van de buik, bijvoorbeeld een stukje darm, door een zwakke plek in de buikwand heen komt. Bij mannen is een bekende zwakke plek het gaatje waar de zaadstreng doorheen loopt. Een te wijd gaatje kan ook aangeboren zijn en zo een liesbreuk bij jongetjes veroorzaken. Bij vrouwen is de ophangband van de baarmoeder een zwakke plek. De leeftijdspiek voor een liesbreuk ligt boven de vijftig, doordat de buikwand op latere leeftijd verslapt. Hierdoor neemt de kans op een breuk toe. Dat kan simpelweg gebeuren door bijvoorbeeld te zwaar tillen of hoesten. Hoe je dat merkt? Je ziet een zwelling in de lies en vaak heb je ook pijn."

Hoe wordt de liesbreuk verholpen?

"Vroeger werd de breuk in de buikwand gehecht, tegenwoordig wordt elke liesbreuk bij volwassenen verholpen door de buikwand te verstevigen met een kunststof matje van 6 x 11 centimeter groot. Het is zo dun als vitrage en voorkomt dat de breuk er doorheen komt. Het meest gangbaar zijn de matjes die aan de buikwand vastgehecht moeten worden. Er zijn ook matjes die aan de buikwand vastgemaakt kunnen worden met een soort klittenband. Hierbij is het voordeel dat er niet inwendig gehecht hoeft te worden, met als gevolg dat de patiënt vaak minder pijn en littekenweefsel heeft. Het aanbrengen van dat soort matjes vereist een aparte techniek. Een aantal chirurgen uit ons ziekenhuis hebben in Frankrijk, waar deze techniek is ontwikkeld, een speciale cursus gevolgd."

Welke operatietechnieken zijn er?

"Om het matje in de lies aan te brengen, kan de chirurg kiezen uit twee methoden: een kijkoperatie of een klassieke ingreep. Voor de kijkoperatie hoeft de chirurg slechts een paar kleine sneetjes te maken om een matje te plaatsen. Het is een methode die zorgt voor snel herstel en relatief weinig pijn. Bij de klassiek ingreep wordt het matje geplaatst via een snee van ongeveer zes centimeter in de lies en daarna vastgemaakt met hechtingen."

Welke methode wordt het meest toegepast?

"Dat ligt ongeveer gelijk. In Nederland worden de meeste patiënten nog geopereerd volgens de standaardmethode. In ons ziekenhuis ligt dat percentage echter tussen de 20 en 30 procent. Welke methode ik een patiënt adviseer, is afhankelijk van een aantal factoren. Bij de klassieke methode opereert de chirurg vanuit de lies en benadert de breuk vanaf de voorkant. Daarom kan dit onder algehele of plaatselijke verdoving en dat maakt deze techniek geschikt voor mensen die niet onder algehele narcose kunnen, mogen of willen. Of voor mensen die eerder een lage buikoperatie hebben gehad, bijvoorbeeld een keizersnede. Een liesbreukoperatie via een kijkoperatie kan alleen onder algehele narcose. Dit omdat de chirurg door alle lagen van de buikwand moet tot aan het buikvlies om de breuk, van achteren, te benaderen. Dat is niet lokaal te verdoven."

Kun je vaker een liesbreuk krijgen?

"Ja, dat kan. Vroeger lag de kans op terugkeer van een liesbreuk op ongeveer 20 procent. Sinds het gebruik van het matje is dat teruggebracht tot 5 procent. De techniek die wij toepassen bij een recidief (terugkeer) is afhankelijk van de techniek die de eerste keer is toegepast. Als dat mogelijk is, passen we de twee operatiemethodes afwisselend toe."

Uw ziekenhuis heeft een liesbreukstraat. Wat is dat?

"Dit is een zogenaamd In1Dag behandeltraject waarbij, aansluitend aan de eerste afspraak bij de chirurg, de benodigde vooronderzoeken plaatsvinden. Vaak is de operatie dan al binnen drie weken mogelijk. Of iemand voor dit traject in aanmerking komt, hangt af van leeftijd, gezondheid en of er een verblijf in een buitenlands ziekenhuis is geweest. Voordeel is dat je voor de operatie maar één keer naar het ziekenhuis hoeft."

Voor meer informatie: www.tergooiziekenhuizen.nl